นาฬิกาผ่านเที่ยงคืนไปประมาณสิบนาที เสียงของพลุค่อย ๆ หายไปเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าห้วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลองกำลังดำเนินไปสู่จุดสิ้นสุด แม้คนที่ไม่ได้สนใจนึกถึงก็ย่อมรู้ในใจเป็นอย่างดี
ตัวเลขของปีอาจเป็นสัญลักษณ์ของความเปลี่ยนแปลงที่ดูเป็นรูปธรรม แต่ความเปลี่ยนแปลงนั้นดำเนินอยู่เสมอแม้ในยามที่เราไม่ได้รับรู้ถึงมัน
ความเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นของมันเอง ไม่จำเป็นต้องอาศัยพลังอำนาจของใครผลักดัน และในขณะเดียวกันก็ไม่มีอำนาจใดของใครที่จะควบคุมหรือหยุดยั้งมันได้เช่นกัน
แต่กระนั้น ใช่ว่าเราจะหาประโยชน์อะไรจากปรากฏการณ์นี้ไม่ได้เลย เช่นเดียวกันกับดินน้ำอากาศที่หากเราเข้าใจว่าจะอยู่ร่วมกับสิ่งเหล่านี้อย่างไรมันก็ให้ประโยชน์แก่ชีวิตเราได้มาก
ในแง่มุมหนึ่ง ข้อเท็จจริงที่ว่าสิ่งใด ๆ ก็จะเปลี่ยนแปลงไปนั้นมันกำลังมอบโอกาสให้กับทุกความเป็นไปได้ และความเป็นไปได้นั้นคือส่วนประกอบสำคัญของ “ความหวัง” การจะมีความหวังได้ จึงอาศัยการรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่มีอยู่และเกิดขึ้นในชีวิตเราทุกขณะ
แต่ทั้งนี้ความเปลี่ยนแปลงไม่อาจให้สัญญากับใคร ๆ ได้ว่าพวกเขาจะได้สิ่งที่คาดหวังต้องการ มันให้ได้เพียงสัจจะของตัวมันเองว่า หากเธอทำอะไรบางอย่างที่สอดคล้องกับความต้องการ เธอก็กำลังสร้างโอกาสและความเป็นไปได้ที่จะเข้าใกล้ความหวังของเธอมากขึ้น
กวีไกร ม่วงศิริ
นักจิตวิทยาการปรึกษา